Όχι ξεκομμένες από το ευρύτερο σχέδιο οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, όχι ξεκομμένες από τον ευρύτερο αμυντικό σχεδιασμό, στη βάση του εξορθολογισμού των αμυντικών δαπανών, στη βάση της επαναξιολόγησης των επιχειρησιακών αναγκών της χώρας. Δεν θέλουμε αμυντικές βιομηχανίες του δημόσιου τομέα κρατικοδίαιτες. Θέλουμε να σταθούν στα πόδια τους και γι’ αυτό δουλεύουμε».
Yπολειτουργούν
Είναι γεγονός ότι οι κρατικές αμυντικές βιομηχανίες, ήτοι τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία (ΕΑΒ) και η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ) υπολειτουργούν ή τουλάχιστον δεν αποδίδουν στο επίπεδο για το οποίο σχεδιάστηκαν. Ιδιαίτερα τα ΕΑΣ. Μια εταιρεία κυριολεκτικά γίγαντας για τα ελληνικά μεγέθη αλλά και οπωσδήποτε μεγάλη για τα διεθνή. Κρίνοντας όμως εκ του αποτελέσματος, το έργο της είναι πρακτικά ανύπαρκτο.
Ποια όμως είναι τα ΕΑΣ; Σύμφωνα με την ιστοσελίδα τους, τα ΕΑΣ αποτελούνται από τα «συγκροτήματα» του Υμηττού, του Αιγίου, της Ελευσίνας, του Λαυρίου και της Μάντρας. Τα ΕΑΣ έχουν και δύο θυγατρικές εταιρείες: τη Μεταλλουργική Βιομηχανία Ηπείρου Α.Ε. (ΜΒΗ) και την Ηλεκτρομηχανική Κύμης ΕΠΕ (ΗΜΚ).
Η πρώτη, που εδρεύει στο Κεφαλόβρυσο Πωγωνίου, στα Γιάννενα, ασχολείται με την κατασκευή «προϊόντων από χαλκό και κράματα χαλκού, όπως δίσκους, φύλλα και ταινίες χαλκού για το ελεύθερο εμπόριο, κυάθια βολίδων και καλύκων πυρομαχικών καθώς και κέρματα νομισμάτων διαφόρων τύπων». Τι είναι αυτά; Μεταλλικά κέρματα του ευρώ!
Η ΜΒΗ είχε φτιάξει το 65% περίπου των μεταλλικών δίσκων κερμάτων των 1, 2, 5, 10, 20, 50 λεπτών και το 100% των πυρήνων και δακτυλίων για το δίχρωμα κέρματα 1 και 2 ευρώ, από τις αρχικές ποσότητες που απαιτήθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος. Στοιχείο οπωσδήποτε εντυπωσιακό, χωρίς όμως καμία απολύτως σχέση με την Άμυνα.
Η ΗΜΚ έχει σχέση με την Άμυνα, αφού ασχολείται με είδη ένδυσης και ατομικής προστασίας, όπως στρατιωτικές στολές, αλεξίσφαιρα γιλέκα, στολές Πυρηνικού Βιολογικού-Χημικού (ΠΒΧ) πολέμου καθώς επίσης και αλεξίσφαιρες πλάκες και κράνη.
Αυτά καθ’ αυτά τα ΕΑΣ απασχολούν περί τους 1.600 εργαζομένους, από τους οποίους, όπως τουλάχιστον συνάγεται από διάφορα στοιχεία, πάνω από το 50% είναι σε θέσεις διοίκησης και το υπόλοιπο, δηλαδή η μειοψηφία, σε θέσεις παραγωγής. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δηλώνουν: «Μας περισσεύουν οι διευθυντές και μας λείπουν οι τεχνίτες». Αν σ’ αυτά προστεθούν και τα διοικητικά προβλήματα που προκύπτουν από τις καθαρά κομματικές διοικήσεις που διορίζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις και τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές, τότε ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί γιατί τα ΕΑΣ βρίσκονται σ’ αυτή τη θέση.
Σχέδια επί χάρτου για την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας
ΤΑ ΕΑΣ έχουν τη δυνατότητα όχι μόνο να πάψουν να είναι ζημιογόνα, αλλά να γίνουν μία από τις πλέον δυναμικές βιομηχανίες της χώρας. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί ακόμα κι αν ασχοληθούν μόνο με τα ελληνικά αμυντικά προγράμματα. Για παράδειγμα, τα πυρομαχικά των 120mm για τα άρματα μάχης μπορούν να κατασκευαστούν στην Ελλάδα. Οι απαιτούμενες επενδύσεις δεν είναι απαγορευτικές, ενώ αρκετές ξένες εταιρείες έχουν δείξει ότι ενδιαφέρονται για σοβαρές συνεργασίες.
Απλώς θα χρειαστεί μεταφορά των εγκαταστάσεων της Ελευσίνας στην περιοχή των Δερβενοχωρίων. Δεν είναι δυνατόν ένα εργοστάσιο πυρομαχικών να συνορεύει με ένα διυλιστήριο και με κατοικίες! Ούτε είναι δυνατόν αυτή η απόφαση να μπλοκάρεται επειδή κάποιοι δεν θέλουν να διανύουν μερικά χιλιόμετρα για να πάνε στη δουλειά τους.
Οι δυνατότητες των ΕΑΣ δεν είναι κούφια λόγια. Αναγνωρίζονται διεθνώς, απ’ όπου προέρχονται σοβαρές και πολύ συγκεκριμένες προτάσεις συνεργασίας. Για παράδειγμα, την εβδομάδα που πέρασε αναμενόταν στην Αθήνα (λόγω ισλανδικής στάχτης δεν ήρθε) ο Βέλγος υπουργός Άμυνας, προκειμένου να συζητήσει την επέκταση της συνεργασίας στην κατασκευή τμημάτων φορητών όπλων στο Αίγιο. Εφόσον μάλιστα η κυβέρνηση αποφασίσει να προχωρήσει και στην ιδιωτικοποίηση των ΕΑΣ, κρατώντας ένα ποσοστό για να μπορεί να ασκεί έλεγχο και, οπωσδήποτε, παραχωρώντας τη διοίκηση (management ελληνιστί…), είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν αρκετοί σοβαροί ενδιαφερόμενοι επενδυτές.
Με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ να κάνουν κουμάντο στην οικονομία της Ελλάδας, είναι εξαιρετικά σημαντικό μια ελληνική βιομηχανία να γίνει παραγωγική, ιδίως όταν έχει και εξαγωγικές δυνατότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου