Και οι αξιώσεις για «γκριζοποίηση» κατοικημένων νησιών στις ανατολικές παρυφές του Αιγαίου και η απροκάλυπτη προσπάθεια να αμφισβητηθούν κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή Καστελορίζου, αλλά και κάποιες προφανείς ενέργειες στη Θράκη, δίδουν εύγλωττο το στίγμα της προαγόμενης αυτής στρατηγικής.
Η οποία και σαφώς σκοπεί στην προλείανση του εδάφους για γεωπολιτικά τετελεσμένα.
Ο φόβος ότι μπορεί τελικά η Αθήνα να βρεθεί προ καταστάσεως μη αναστρέψιμου αιφνιδιασμού δεν είναι καθόλου αβάσιμος.
Είναι αντιθέτως και υπαρκτός, και ανατασσόμενος.
Καθώς, μάλιστα, τόσο η κατάσταση στη σύνολη περιοχή που τείνει να αναδιαταχθεί (με ανατροπές ισορροπιών) όσο και οι εγγενείς και καταθλιπτικές αδυναμίες της Αθήνας ενθαρρύνουν τυχοδιωκτικές ενέργειες και συνεπικουρούν βλέψεις.
Ηδη, και με το Ισραήλ και την Αίγυπτο να προχωρούν (και την Κύπρο να ακολουθεί κατά πόδας) σε πρακτικές...
εκμεταλλεύσεως των δικών τους οριοθετημένων αποκλειστικών θαλασσίων οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ), η Ελλάδα κινδυνεύει τελικά να βρεθεί εκτός νυμφώνος! Εάν δηλαδή δεν φροντίσει να ορθοτομήσει αποτρεπτικές άμυνες, θα καθηλωθεί. Αυτοαναιρούμενη από περιοχές τις οποίες κανένας ?πλην της τουρκικής αδηφαγίας δεν μπορεί λογικά να της αμφισβητήσει.
Θέτοντας υπό αίρεση δηλαδή φυσικά γεωπολιτικά της δικαιώματα. Αυτό να μη θεωρηθεί ως κασσανδρολογία. Να καταγραφεί όμως ως προειδοποιητικό σήμα κινδύνου.
Καθώς η Ελλάδα ενδέχεται να αιφνιδιασθεί με μονομερείς τουρκικές ενέργειες στις νοτιοανατολικές παρυφές της εθνικής της κυριαρχίας.
Οπου η Αγκυρα διεκδικεί ΑΟΖ εκείθεν (προς ανατολάς αλλά και νοτίως) του Καστελορίζου.
Με προφανή στόχο τη διάσπαση του θαλασσίου χώρου μεταξύ Ελλάδος-Κύπρου, που αποτελεί στρατηγικό συντελεστή με αυτόδηλη εθνική σημασία.
Αυτήν τη στιγμή ?κι αυτός είναι ο λόγος που γράφεται το παρόν? η Λευκωσία προχωρεί αποφασιστικότερα κι ενεργοποιείται στο έπακρο.
Προωθώντας διαδικασίες πρακτικής πλέον προαγωγής αποφάσεων, με τις οποίες αρχίζει εκμετάλλευση μερικών από τα επιβεβαιωμένα κοιτάσματα στις νοτιοανατολικές περιοχές (οικόπεδα) της ΑΟΖ που έχει οριοθετήσει με Ισραήλ, Αίγυπτο και Λίβανο.
Κάτι που θα πάρει μεν κάποιο χρόνο. Αλλά που ήδη βρίσκεται στο στάδιο των τελικών σχεδιασμών, από αμερικανικών συμφερόντων εταιρεία. Οπόταν το τρένο θα έχει ξεκινήσει.
Και που φυσικά θα σημάνει άρδην αλλαγή του γεωοικονομικού (άρα και γεωστρατηγικού) τοπίου.
Αυτό, καθώς και η εκ παραλλήλου κινητοποίηση των Ισραηλινών στην όμορη δική τους ζώνη αποβαίνουν προσδιοριστικές δυναμικές σε ό,τι αφορά ευρύτερες εξελίξεις στην περιοχή.
Κι αυτές διαλαμβάνουν φυσικά τουρκικές αντιδράσεις. Οι οποίες και θα εκδηλωθούν χωρίς αμφιβολία με τετελεσμένα, εκεί όπου θα μπορέσει να δημιουργήσει αντισταθμιστικά εφαλτήρια.
Κι ακριβώς η περιοχή του Καστελορίζου είναι στρατηγικής σημασίας. Αλλά και η ευχερέστερη για την ίδια, εφόσον από ελληνικής πλευράς εμφανίζονται σημεία κοπώσεως και σύνδρομα φοβίας σε ό,τι αφορά τη διεκδίκηση δεδομένων δικαιωμάτων.
του Άνθου Λυκαύγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου