0 Γιατί δεν κάψατε την Αθήνα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το θάνατο δύο αστυνομικών-παιδιών

Τον Δεκέμβριο του 2008 κάποιοι θεώρησαν ότι θα έπρεπε να καεί η Αθήνα εξαιτίας του άδικου θανάτου ενός παιδιού 15 χρονών από σφαίρα αστυνομικού. Ο αστυνομικός συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε. Η Αθήνα πάντως κάηκε προκαταβολικά. Χτες είχαμε τον επίσης άδικο θάνατο 2 παιδιών 22 και 23 χρόνων, αστυνομικών της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. την ώρα του ..
καθήκοντος από σφαίρες εγκληματιών.
Δε βγήκε όμως κανείς να κάψει και να καταστρέψει ως ένδειξη «οργής » για το γεγονός. Αναρωτιέμαι γιατί…Η ζωή τους είχε μικρότερη αξία από του Γρηγορόπουλου; Η υπεράσπιση της κοινωνίας από εγκληματίες δεν είναι πράξη αρκετά ευγενής; Δεν παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα κάθε μέρα για μας δεδομένου του ότι στην Αθήνα υπάρχουν πια περισσότερα όπλα από την Καμπούλ ; Κι’όλα αυτά για 1000 ευρώ το μήνα όταν το χρήμα ρέει άφθονο προς τις απανταχού offshore πολιτικών, τις ΜΚΟ ημετέρων για τα νεοκλασικά απέναντι από την Ακρόπολη κλπ κλπ… Προς τι λοιπόν η επιλεκτική ευαισθησία κάποιων ψευτοαριστερών και των δήθεν επαναστατών που με τόση προθυμία ρήμαζαν τα πάντα πριν 2 χρόνια ενώ τώρα απλά.. «θλιβονται» (;;) για το γεγονός.


Θα ήταν ενδιαφέρον να ρωτήσουμε τον απλό πολίτη του κέντρου της Αθήνας τι φοβάται περισσότερο:
την πιθανότητα να του επιτεθεί ένας ψυχολογικά ασταθής αστυνομικός ή να του επιτεθούν λαθρομετανάστες όταν περνάει από κάποιο δρόμο του κέντρου; Θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να ρωτήσουμε ένα βενζινοπώλη τι φοβάται περισσότερο: την πιθανότητα να του επιτεθεί ένας ψυχολογικά ασταθής αστυνομικός ή να τον ληστέψει κάποια σπείρα κακοποιών το βράδυ στο πρατήριό του. Νομίζω ότι οι απαντήσεις είναι προφανείς!

Ποιοί είναι αυτοί λοιπόν που συστηματικά παραμορφώνουν την έννοια του καλού και του κακού, στοχοποιώντας θεσμούς που, παρά τα όσα σάπια μήλα, θα πρέπει να υπερασπίζονται από το κοινωνικό σύνολο; Ο Κορκονέας είχε όνομα και επίθετο γι’αυτό και πιάστηκε και καταδικάστηκε. Θα καταλάβαινα να γίνουν επεισόδια εαν αθωωνόταν αλλά καταδικάστηκε. Όμως τα επεισόδια έγιναν ούτως ή άλλως λες και κάποιοι περίμεναν την ευκαιρία χωρίς να περιμλενουν την όποια απόφαση Δικαστηρίου.

Τα παιδιά χτες σκοτώθηκαν από το κοινό έγκλημα ( ή την τρομοκρατία) που αναγκάζουν όλους μας καθημερινά να ζούμε υπό το καθεστώς φόβου. Σε τελική ανάλυση ο Κορκονέας δεν είναι ο κανόνας στην ΕΛ.ΑΣ ενώ η καθημερινή εγκληματικότητα τείνει να γίνει κανόνας στην Αθήνα. Κι όμως για τον Αλέξη έκαιγαν επί μέρες την Αθήνα. Για τα δυο παιδιά που χάθηκαν ξύλινα λόγια. Αλλά ξέχασα, οι αστυνομικοί δεν είναι άνθρωποι με ανάγκες, όνειρα, οικογένεια σαν κι εμάς, είναι …μπάτσοι σωστά; Αμέτρητη υποκρισία και ντροπή!