Ο Πέρσης βασιλιάς Δαρείος μετά τη μάχη της Ισσού έγραψε στον Αλέξανδρο ζητώντας να του στείλει απεσταλμένους να διαπραγματευτούν τους όρους ειρήνευσης μεταξύ των δύο εμπολέμων. Την εν λόγω επιστολή δημοσιεύει ο Αρριανός στην «Ανάβαση Αλεξάνδρου» (2-14).
Όταν ο Αλέξανδρος ήταν στην πόλη Μάραθο, έφτασαν πρέσβεις από το Δαρείο μεταφέροντας επιστολή του Δαρείου και ζητώντας προφορικά οι ίδιοι να ελευθερώσει τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά του Δαρείου.
Η επιστολή έγραφε ότι υπήρξε φιλία και συμμαχία ανάμεσα στο Φίλιππο και τον Αρταξέρξη και όταν βασίλευε ο Αρσης, ο γιος του Αρταξέρξη, ο Φίλιππος άρχισε πρώτος την αδικία απέναντι στο βασιλιά Αρσή, χωρίς να έχει πάθει τίποτε το δυσάρεστο από τους Πέρσες. Από τότε που αυτός βασιλεύει στους Πέρσες, (έγραφε ότι) ούτε έστειλε κάποιον ο Αλέξανδρος προς αυτόν προς επικύρωση της παλαιάς φιλίας και συμμαχίας τους και πέρασε στην Ασία με τη στρατιά του και προκάλεσε πολλά δεινά στους Πέρσες. Γι' αυτό κατέβηκε ο ίδιος να βοηθήσει τη χώρα και να
διασώσει την πατρική εξουσία. Η μάχη βέβαια κρίθηκε, όπως έκρινε κάποιος από τους θεούς, κι ο ίδιος ως βασιλιάς ζητά από βασιλιά τη γυναίκα του και τη μητέρα και τα παιδιά που αιχμαλωτίστηκαν και επιθυμεί να συνάψει φιλία με τον Αλέξανδρο και είναι φίλος με τον Αλέξανδρο. Και αξίωνε να στείλει ο Αλέξανδρος σ' αυτόν μαζί με το Μενίσκο και τον Αρσίμα, τους αγγελιοφόρους που είχαν έρθει από τους Πέρσες, αυτούς που θα έπαιρναν ένορκες διαβεβαιώσεις και θα εγγυόνταν για λογαριασμό του Αλεξάνδρου.
Σ' αυτά απάντησε με επιστολή ο Αλέξανδρος
«Οι προγονοί σας, αφού εξεστράτευσαν στη Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα, μας έβλαψαν ενώ δεν είχαν αδικηθεί προηγουμένως- εγώ, επειδή αναδείχτηκα αρχηγός των Ελλήνων και επειδή θέλω να τιμωρήσω τους Πέρσες, πέρασα στη Ασία, γιατί εσείς κάνατε την αρχή (της αδικίας). Γιατί βοηθήσατε τους Περίνθιους που αδικούσαν τον πατέρα μου, και στη Θράκη, που την εξουσιάζαμε εμείς, ο Ώχος έστειλε δύναμη.
Κι όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας μου από τους συνωμότες, που εσείς οργανώσατε, όπως οι ίδιοι με επιστολές προς όλους καυχηθήκατε, κι όταν εσύ σκότωσες τον Αρσή με τη βοήθεια του Βαγώου και κατέλαβες την εξουσία ούτε δίκαια ούτε σύμφωνα με τον περσικό νόμο αλλά αδικώντας τους Πέρσες, και στέλνοντας σε βάρος μου προς τους άλλους Έλληνες εχθρικά γράμματα, για να με πολεμήσουν, και στέλνοντας χρήματα στους Λακεδαιμονίους και σε μερικούς άλλους Έλληνες, που από τις άλλες πόλεις καμιά δεν τα δέχθηκε ενώ οι Λακεδαιμόνιοι τα πήραν, κι όταν οι απεσταλμένοι σου διέφθειραν τους φίλους μου, και την ειρήνη που πέτυχα για τους Έλληνες επιχείρησαν να διαλύσουν, εξεστράτευσα εναντίον σου, γιατί εσύ είχες κάνει την αρχή της έχθρας.
Κι αφού νίκησα σε μάχη πρώτα τους στρατηγούς και τους σατράπες σου και τώρα εσένα και τις δυνάμεις σου και κατέχω τη χώρα που μου την έδωσαν οι θεοί, όσοι απ' αυτούς που παρατάχτηκαν μαζί σου δε σκοτώθηκαν στη μάχη, αλλά κατέφυγαν κοντά μου, όλους αυτούς τους φροντίζω και είναι μαζί μου όχι άθελα τους, αλλά οι ίδιοι με τη θέληση τους συνεκστρατεύουν μαζί μου.
Επειδή λοιπόν είμαι κυρίαρχος όλης της Ασίας, έλα κοντά μου. Κι αν φοβάσαι μήπως, αφού έλθεις, πάθεις κάτι άσχημο από μένα, στείλε κάποιους από τους φίλους να πάρουν ένορκες διαβεβαιώσεις. Αφού έλθεις σε μένα, ζήτησε και πάρε τη μητέρα σου και τη γυναίκα και τα παιδιά και ό,τι άλλο θέλεις.
Για ό,τι θα με πείσεις, θα το έχεις. Και στο εξής, όταν απευθύνεσαι σε μένα, να απευθύνεσαι ως προς ίσο, αλλά αν χρειάζεσαι κάτι, να μην απευθύνεσαι σε μένα ως κυρίαρχο όλων των δικών σου" αλλιώς εγώ θα σκεφτώ για σένα ως άδικο. Αν όμως έχεις διαφορετική άποψη για τη βασιλεία, μείνε και αγωνίσου γι' αυτήν και μη φεύγεις, γιατί εγώ θα έρθω εναντίον σου, όπου κι αν είσαι».
[Αρριανός, Αλεξάνδρου Αννάβασις,2-14, Εκδόσεις Ζήτρος]
Λοιπόν, η Μακεδονία είναι μέρος της Ελλάδος κατά τον Μακεδόνα βασιλιά και ηγεμόνα όλων των Ελλήνων, αυτό εννοεί καθαρά η φράση του «εις Μακεδονίαν και εις την άλλην Ελλάδα». Γνωρίζουμε επιπλέον ακόμη και το όνομα του αγγελιαφόρου, του Θερσίππου, που έπεμψε ο Αλέξανδρος στον Δαρείο μαζί με τους Πέρσες ταχυδρόμους, παραγγέλλοντάς του να δώσει την επιστολή στον Δαρείο και να μη συζητήσει για οτιδήποτε («ξυμπέμπει Θέρσιππον, παραγγείλας την επιστολήν δούναι Δαρείω, αυτόν δε μη διαλέγεσθαι υπέρ μηδενός»). Θα πείτε, μα το ξέρουμε. Φαίνεται πως πλέον δεν αρκεί η δική μας γνώση, αλλά ότι πρέπει συνεχώς να αναλύουμε το ολοφάνερο.
Όταν ο Αλέξανδρος ήταν στην πόλη Μάραθο, έφτασαν πρέσβεις από το Δαρείο μεταφέροντας επιστολή του Δαρείου και ζητώντας προφορικά οι ίδιοι να ελευθερώσει τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά του Δαρείου.
Η επιστολή έγραφε ότι υπήρξε φιλία και συμμαχία ανάμεσα στο Φίλιππο και τον Αρταξέρξη και όταν βασίλευε ο Αρσης, ο γιος του Αρταξέρξη, ο Φίλιππος άρχισε πρώτος την αδικία απέναντι στο βασιλιά Αρσή, χωρίς να έχει πάθει τίποτε το δυσάρεστο από τους Πέρσες. Από τότε που αυτός βασιλεύει στους Πέρσες, (έγραφε ότι) ούτε έστειλε κάποιον ο Αλέξανδρος προς αυτόν προς επικύρωση της παλαιάς φιλίας και συμμαχίας τους και πέρασε στην Ασία με τη στρατιά του και προκάλεσε πολλά δεινά στους Πέρσες. Γι' αυτό κατέβηκε ο ίδιος να βοηθήσει τη χώρα και να
διασώσει την πατρική εξουσία. Η μάχη βέβαια κρίθηκε, όπως έκρινε κάποιος από τους θεούς, κι ο ίδιος ως βασιλιάς ζητά από βασιλιά τη γυναίκα του και τη μητέρα και τα παιδιά που αιχμαλωτίστηκαν και επιθυμεί να συνάψει φιλία με τον Αλέξανδρο και είναι φίλος με τον Αλέξανδρο. Και αξίωνε να στείλει ο Αλέξανδρος σ' αυτόν μαζί με το Μενίσκο και τον Αρσίμα, τους αγγελιοφόρους που είχαν έρθει από τους Πέρσες, αυτούς που θα έπαιρναν ένορκες διαβεβαιώσεις και θα εγγυόνταν για λογαριασμό του Αλεξάνδρου.
Σ' αυτά απάντησε με επιστολή ο Αλέξανδρος
Κι όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας μου από τους συνωμότες, που εσείς οργανώσατε, όπως οι ίδιοι με επιστολές προς όλους καυχηθήκατε, κι όταν εσύ σκότωσες τον Αρσή με τη βοήθεια του Βαγώου και κατέλαβες την εξουσία ούτε δίκαια ούτε σύμφωνα με τον περσικό νόμο αλλά αδικώντας τους Πέρσες, και στέλνοντας σε βάρος μου προς τους άλλους Έλληνες εχθρικά γράμματα, για να με πολεμήσουν, και στέλνοντας χρήματα στους Λακεδαιμονίους και σε μερικούς άλλους Έλληνες, που από τις άλλες πόλεις καμιά δεν τα δέχθηκε ενώ οι Λακεδαιμόνιοι τα πήραν, κι όταν οι απεσταλμένοι σου διέφθειραν τους φίλους μου, και την ειρήνη που πέτυχα για τους Έλληνες επιχείρησαν να διαλύσουν, εξεστράτευσα εναντίον σου, γιατί εσύ είχες κάνει την αρχή της έχθρας.
Κι αφού νίκησα σε μάχη πρώτα τους στρατηγούς και τους σατράπες σου και τώρα εσένα και τις δυνάμεις σου και κατέχω τη χώρα που μου την έδωσαν οι θεοί, όσοι απ' αυτούς που παρατάχτηκαν μαζί σου δε σκοτώθηκαν στη μάχη, αλλά κατέφυγαν κοντά μου, όλους αυτούς τους φροντίζω και είναι μαζί μου όχι άθελα τους, αλλά οι ίδιοι με τη θέληση τους συνεκστρατεύουν μαζί μου.
Επειδή λοιπόν είμαι κυρίαρχος όλης της Ασίας, έλα κοντά μου. Κι αν φοβάσαι μήπως, αφού έλθεις, πάθεις κάτι άσχημο από μένα, στείλε κάποιους από τους φίλους να πάρουν ένορκες διαβεβαιώσεις. Αφού έλθεις σε μένα, ζήτησε και πάρε τη μητέρα σου και τη γυναίκα και τα παιδιά και ό,τι άλλο θέλεις.
Για ό,τι θα με πείσεις, θα το έχεις. Και στο εξής, όταν απευθύνεσαι σε μένα, να απευθύνεσαι ως προς ίσο, αλλά αν χρειάζεσαι κάτι, να μην απευθύνεσαι σε μένα ως κυρίαρχο όλων των δικών σου" αλλιώς εγώ θα σκεφτώ για σένα ως άδικο. Αν όμως έχεις διαφορετική άποψη για τη βασιλεία, μείνε και αγωνίσου γι' αυτήν και μη φεύγεις, γιατί εγώ θα έρθω εναντίον σου, όπου κι αν είσαι».
[Αρριανός, Αλεξάνδρου Αννάβασις,2-14, Εκδόσεις Ζήτρος]
Λοιπόν, η Μακεδονία είναι μέρος της Ελλάδος κατά τον Μακεδόνα βασιλιά και ηγεμόνα όλων των Ελλήνων, αυτό εννοεί καθαρά η φράση του «εις Μακεδονίαν και εις την άλλην Ελλάδα». Γνωρίζουμε επιπλέον ακόμη και το όνομα του αγγελιαφόρου, του Θερσίππου, που έπεμψε ο Αλέξανδρος στον Δαρείο μαζί με τους Πέρσες ταχυδρόμους, παραγγέλλοντάς του να δώσει την επιστολή στον Δαρείο και να μη συζητήσει για οτιδήποτε («ξυμπέμπει Θέρσιππον, παραγγείλας την επιστολήν δούναι Δαρείω, αυτόν δε μη διαλέγεσθαι υπέρ μηδενός»). Θα πείτε, μα το ξέρουμε. Φαίνεται πως πλέον δεν αρκεί η δική μας γνώση, αλλά ότι πρέπει συνεχώς να αναλύουμε το ολοφάνερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου