Ο σεβασμός της Πολιτείας προς τον ακριτικό νομό του Έβρου αλλά και προς το στρατό μας, επιβάλλεται να είναι αυτός που πρέπει.
Θα πρέπει να σεβαστούμε πάνω απ’ όλα την αξιοπρέπεια, την κοι
νωνική συνοχή και να δούμε τα πράγματα όπως πρέπει να τα δει κάποιος μέσα στη Δημοκρατία.
Δημοκρατία σημαίνει ότι ο Δήμος, ο Λαός αποφασίζει και αφού θέλουμε να είμαστε και είμαστε όλοι δημοκράτες και πιστεύουμε στη Δημοκρατία, μέσα από αυτήν πρέπει να βρούμε λύσεις.
Πιστοί λοιπόν στο δημοκρατικό πολίτευμα, εμείς ως στρατιώτες ξεκινάμε από μικρά παιδιά, υπηρετούμε και θα υπηρετούμε την πατρίδα μας, μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας.
Πολλά έχουν ακουστεί για το ρόλο του στρατού. ‘Ένα θα σας πω μονάχα. Η αποστολή του είναι μια και συγκεκριμένη, όπως την κατέγραψε ο κύριος Δήμαρχος και όπως πολύ ορθά μας πήγε στις ηθικές αξίες ο Σεβασμιότατος Αυτά τα δύο μαζί συνυπάρχουν.
Χωρίς ηθικές αξίες αυτή η χώρα, αυτή η πολιτεία, δε μπορεί να ξεπεράσει τις δυσκολίες, δε μπορεί να κάνει την υπέρβαση.
Θα πρέπει να μπορέσουμε να ξεφύγουμε κάποια στιγμή από τη μιζέρια που μας σπρώχνουν ορισμένοι ταγοί της Ευρώπης.
Ο Έλληνας ήταν περήφανος, εξακολουθεί να είναι περήφανος και πάντα δίδασκε.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που είναι το καλύτερο, είναι να αγαπάει ο ένας τον άλλον, να συμπονάει ο ένας τον άλλον, να συμπάσχει.
Και το πλέον σημαντικό είναι ότι ...
οι πλέον αδύναμοι οικονομικά είναι αυτοί που συμβάλλουν πρώτοι στα συσσίτια της Εκκλησίας και στη βοήθεια προς τους συναδέλφους μας, οι οποίοι αυτή τη στιγμή ούτε το γάλα μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους.
Παρ’ όλα αυτά πρέπει να μείνουμε πιστοί στη συντεταγμένη πολιτεία, να υπηρετούμε το Σύνταγμα και μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος να προσπαθήσουμε να δώσουμε λύσεις.
Αυτό το λέω ξεκάθαρα, για να μην πλανάται οτιδήποτε στον αέρα, για οποιονδήποτε από τους στρατιωτικούς.
Κανένας από εμάς δεν ξεχνάει την περιπέτεια της Κύπρου, κανένας από εμάς δεν ξεχνάει τι έχει συμβεί και όπως είπε και ο Δήμαρχος, όχι άλλες πλέον λησμονημένες και χαμένες πατρίδες. Ούτε λησμονημένες είναι αυτές που φύγαμε και ξεριζωθήκαμε, ούτε χαμένες. Αυτό μπορώ να σας το πω με βεβαιότητα και είναι μέσα στην ψυχή μας. Γιατί πάνω απ’ όλα μετράει η ελληνική ψυχή.
Ανθυπολοχαγός το 1976, πήρα το καλύτερο μάθημα. Ήμουν εκεί στους Πετράδες Διδυμοτείχου και κάποιοι ντόπιοι ήταν κάτω στον κάμπο και μου λένε δείχνοντας απέναντι: «Αυτούς βρε; Τώρα θα περάσω απέναντι και θα τους πλακώσω στις σφαλιάρες».
Έτσι τους βλέπουν οι Εβρίτες. Πού να το ξέρει η Αθήνα; Διότι δεν έχει απλώς μυωπικά γυαλιά, αλλά τα έχει βγάλει κιόλας και δε βλέπει παραπέρα.
Η τιμή που μου κάνατε είναι πάρα πολύ μεγάλη για έναν απλό στρατιώτη που υπηρέτησε εδώ στην περιοχή και δεν έκανε παρά το καθήκον του.
Να είστε σίγουροι ότι και οι συνάδελφοι που τώρα είναι, συνεχίζουν με την ίδια ζέση και θα ολοκληρώσουν ό,τι πρέπει να ολοκληρωθεί από την αμυντική οχύρωση, όπως την τάφρο που την ξέρει πλέον και η «κουτσή Μαρία».
Αλλά και ό,τι άλλο πρέπει να κάνουμε, θα το κάνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, γιατί πάντα οι νεώτεροι είναι καλύτεροι από τους προηγούμενους.
Αυτό το πιστεύω απόλυτα, διότι αλλιώς θα ήμασταν υπόδικοι και υπόλογοι, γιατί δε φροντίσαμε να έχουμε κατάλληλη ηγεσία που διαδέχεται την προηγούμενη.
Στο στρατό δεν υπάρχουν κενά, δεν υπάρχουν περιθώρια για αμφισβήτηση.
Επομένως όλοι οι συνάδελφοι είναι ικανοί και άξιοι και πρέπει να συνεχίσουν το δρόμο τους, ο οποίος είναι δύσκολος.
Αντιλαμβάνομαι ότι είναι πάρα πολύ δύσκολα τα οικονομικά θέματα, όχι μόνο για τους στρατιωτικούς, αλλά για όλους Έλληνες.
Όμως σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να διολισθήσουμε ούτε γεωπολιτικά ούτε γεωστρατηγικά. Γιατί αν χάσεις πολλά πράγματα στην οικονομία, μπορείς να τα αποκτήσεις ξανά. Αν χάσεις όμως κάτι από την εθνική σου κυριαρχία, δύσκολα έως ακατόρθωτα ξαναποκτάται.
Αυτό πρέπει να το νιώσουμε και δε μπορούμε να παίζουμε ούτε με την παιδεία ούτε με την υγεία, αλλά ούτε, πολύ περισσότερο, με τις ένοπλες δυνάμεις».
Δημοκρατία σημαίνει ότι ο Δήμος, ο Λαός αποφασίζει και αφού θέλουμε να είμαστε και είμαστε όλοι δημοκράτες και πιστεύουμε στη Δημοκρατία, μέσα από αυτήν πρέπει να βρούμε λύσεις.
Πιστοί λοιπόν στο δημοκρατικό πολίτευμα, εμείς ως στρατιώτες ξεκινάμε από μικρά παιδιά, υπηρετούμε και θα υπηρετούμε την πατρίδα μας, μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας.
Πολλά έχουν ακουστεί για το ρόλο του στρατού. ‘Ένα θα σας πω μονάχα. Η αποστολή του είναι μια και συγκεκριμένη, όπως την κατέγραψε ο κύριος Δήμαρχος και όπως πολύ ορθά μας πήγε στις ηθικές αξίες ο Σεβασμιότατος Αυτά τα δύο μαζί συνυπάρχουν.
Χωρίς ηθικές αξίες αυτή η χώρα, αυτή η πολιτεία, δε μπορεί να ξεπεράσει τις δυσκολίες, δε μπορεί να κάνει την υπέρβαση.
Θα πρέπει να μπορέσουμε να ξεφύγουμε κάποια στιγμή από τη μιζέρια που μας σπρώχνουν ορισμένοι ταγοί της Ευρώπης.
Ο Έλληνας ήταν περήφανος, εξακολουθεί να είναι περήφανος και πάντα δίδασκε.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που είναι το καλύτερο, είναι να αγαπάει ο ένας τον άλλον, να συμπονάει ο ένας τον άλλον, να συμπάσχει.
Και το πλέον σημαντικό είναι ότι ...
οι πλέον αδύναμοι οικονομικά είναι αυτοί που συμβάλλουν πρώτοι στα συσσίτια της Εκκλησίας και στη βοήθεια προς τους συναδέλφους μας, οι οποίοι αυτή τη στιγμή ούτε το γάλα μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους.
Παρ’ όλα αυτά πρέπει να μείνουμε πιστοί στη συντεταγμένη πολιτεία, να υπηρετούμε το Σύνταγμα και μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος να προσπαθήσουμε να δώσουμε λύσεις.
Αυτό το λέω ξεκάθαρα, για να μην πλανάται οτιδήποτε στον αέρα, για οποιονδήποτε από τους στρατιωτικούς.
Κανένας από εμάς δεν ξεχνάει την περιπέτεια της Κύπρου, κανένας από εμάς δεν ξεχνάει τι έχει συμβεί και όπως είπε και ο Δήμαρχος, όχι άλλες πλέον λησμονημένες και χαμένες πατρίδες. Ούτε λησμονημένες είναι αυτές που φύγαμε και ξεριζωθήκαμε, ούτε χαμένες. Αυτό μπορώ να σας το πω με βεβαιότητα και είναι μέσα στην ψυχή μας. Γιατί πάνω απ’ όλα μετράει η ελληνική ψυχή.
Ανθυπολοχαγός το 1976, πήρα το καλύτερο μάθημα. Ήμουν εκεί στους Πετράδες Διδυμοτείχου και κάποιοι ντόπιοι ήταν κάτω στον κάμπο και μου λένε δείχνοντας απέναντι: «Αυτούς βρε; Τώρα θα περάσω απέναντι και θα τους πλακώσω στις σφαλιάρες».
Έτσι τους βλέπουν οι Εβρίτες. Πού να το ξέρει η Αθήνα; Διότι δεν έχει απλώς μυωπικά γυαλιά, αλλά τα έχει βγάλει κιόλας και δε βλέπει παραπέρα.
Η τιμή που μου κάνατε είναι πάρα πολύ μεγάλη για έναν απλό στρατιώτη που υπηρέτησε εδώ στην περιοχή και δεν έκανε παρά το καθήκον του.
Να είστε σίγουροι ότι και οι συνάδελφοι που τώρα είναι, συνεχίζουν με την ίδια ζέση και θα ολοκληρώσουν ό,τι πρέπει να ολοκληρωθεί από την αμυντική οχύρωση, όπως την τάφρο που την ξέρει πλέον και η «κουτσή Μαρία».
Αλλά και ό,τι άλλο πρέπει να κάνουμε, θα το κάνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, γιατί πάντα οι νεώτεροι είναι καλύτεροι από τους προηγούμενους.
Αυτό το πιστεύω απόλυτα, διότι αλλιώς θα ήμασταν υπόδικοι και υπόλογοι, γιατί δε φροντίσαμε να έχουμε κατάλληλη ηγεσία που διαδέχεται την προηγούμενη.
Στο στρατό δεν υπάρχουν κενά, δεν υπάρχουν περιθώρια για αμφισβήτηση.
Επομένως όλοι οι συνάδελφοι είναι ικανοί και άξιοι και πρέπει να συνεχίσουν το δρόμο τους, ο οποίος είναι δύσκολος.
Αντιλαμβάνομαι ότι είναι πάρα πολύ δύσκολα τα οικονομικά θέματα, όχι μόνο για τους στρατιωτικούς, αλλά για όλους Έλληνες.
Όμως σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να διολισθήσουμε ούτε γεωπολιτικά ούτε γεωστρατηγικά. Γιατί αν χάσεις πολλά πράγματα στην οικονομία, μπορείς να τα αποκτήσεις ξανά. Αν χάσεις όμως κάτι από την εθνική σου κυριαρχία, δύσκολα έως ακατόρθωτα ξαναποκτάται.
Αυτό πρέπει να το νιώσουμε και δε μπορούμε να παίζουμε ούτε με την παιδεία ούτε με την υγεία, αλλά ούτε, πολύ περισσότερο, με τις ένοπλες δυνάμεις».
(26' 40'' έως 40' 10'')
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου