Η πλειοψηφία των καταδικασθέντων έλαβαν ποινές φυλάκισης από δύο έως πέντε έτη. Η μέγιστη ποινή στην Ισλανδία για οικονομικά εγκλήματα είναι έξι χρόνια, αν και βρίσκονται σε εξέλιξη ακροάσεις για να εξετάσουν την επέκταση της μέγιστης ποινής πέρα από έξι χρόνια.
Οι διώξεις είναι το αποτέλεσμα της χειραγώγησης του Ισλανδικού χρηματοπιστωτικού συστήματος από τους γκάνγκστερς των τραπεζών (banksters) της Ισλανδίας, που συνέβη μετά την απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα της χώρας από το 2001 και μετά. Τελικά, η συσσώρευση του εξωτερικού χρέους οδήγησε σε κατάρρευση του συνόλου του τραπεζικού τομέα το 2008.
«Με δύο ξεχωριστές αποφάσεις την περασμένη εβδομάδα το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισλανδίας και το περιφερειακό δικαστήριο του Ρέικιαβικ καταδίκασαν τρία κορυφαία στελέχη της Landsbankinn και δύο κορυφαία στελέχη της Kaupthing, μαζί με έναν εξέχοντα επενδυτή, σε ποινή φυλάκισης για εγκλήματα που οδήγησαν σε οικονομική κατάρρευση το 2008. Με αυτές τις αποφάσεις ο αριθμός των τραπεζιτών και ανθρώπων του χρηματιστηρίου που έχουν καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης για εγκλήματα που σχετίζονται με την οικονομική κατάρρευση έχει φτάσει στους 26 με συνδυαστική ποινή που αγγίζει τα 74 έτη. »
Τεράστια χρέη είχαν συναυθεί στο όνομα του λαού της Ισλανδίας, για να επιτρέπεται στη χώρα να συνεχίσει να λειτουργεί, τα οποία εξακολουθούσαν να επιστρέφονται στο ΔΝΤ και σε άλλα έθνη οχτώ χρόνια αργότερα από τους πολίτες της Ισλανδίας. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, η Ισλανδία επέλεξε να κρατήσει τους εγκληματίες που χειραγώγησαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας υπόλογους απέναντι στο νόμο.
Στις ΗΠΑ ούτε ένα διοικητικό στέλεχος δεν βρέθηκε αντιμέτωπο με ποινικές ευθύνες που σχετίζονται με οικονομικά αδικήματα για την οικονομική κρίση του 2008, παρά το γεγονός ότι η κρίση επιταχύνθηκε από τις ΗΠΑ. Ο Πρόεδρος της Ισλανδίας, Όλαφουρ Ραγκνάρ Γκρίμπσον (Olafur Ragnar Grimmson) το συνόψισε με τον καλύτερο τρόπο στην απάντησή του όταν ρωτήθηκε για το πώς η χώρα του κατάφερε να συνέλθει από την παγκόσμια οικονομική κρίση.
«Ήμασταν αρκετά σοφοί ώστε να μην ακολουθήσουμε τις παραδοσιακές επικρατούσες ορθόδοξες προτάσεις του δυτικού οικονομικού κόσμου όπως ισχύουν τα τελευταία 30 χρόνια. Εμείς εισηγάγαμε ελέγχους συναλλάγματος, αφήσαμε τις τράπεζες να αποτύχουν, παρήχαμε στήριξη στους ανθρώπους και δεν εφαρμόσαμε μέτρα λιτότητας, σαν αυτά που βλέπετε να εφαρμόζει η Ευρώπη. »
Ενώ η Ισλανδία έχει ασκήσει διώξεις εναντίον εκείνων που προκάλεσαν την οικονομική κρίση, στις ΗΠΑ δεν έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο. Το 2008, μετά την εγγύηση που παρείχει το Κονγκρέσο στις αμερικανικές τράπεζες με το ποσό των 700 δις δολαρίων, προσφορά των αμερικανών φορολογουμένων, πολλά από τα στελέχη των ιδρυμάτων που έλαβαν κεφάλαια διάσωσης κατέληξαν να πάρουν μεγάλο μπόνους!
Η δίωξη των γκάνγκστερ των ισλανδικών τραπεζών αντιπροσωπεύει ένα είδος λογοδοσίας που δεν υπάρχει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Είναι σαφές ότι οι οικονομικοί «Άρχοντες του Σύμπαντος» είναι αυτοί που ελέγχουν πραγματικά την πολιτική στις ΗΠΑ, και καθίσταται προφανές ότι δεν υπάρχει κανείς να επιρρίψει ευθύνες για το χειρισμό και τη συντριβή των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Διαδώστε αυτό το άρθρο για να γίνει γνωστό ποιοι ελέγχουν στην πραγματικότητα το πολιτικό σύστημα στις ΗΠΑ.
Πρωτοδημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα www.thefreethoughtproject.com
Ο Τζέι Συρμόπουλος είναι ερευνητής δημοσιογράφος, ελεύθερος σκεπτόμενος, ένθερμος αντίπαλος του αυταρχισμού. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Ντένβερ και επιθυμεί να ακολουθήσει μάστερ στα Διεθνή Θέματα. Δουλειά του έχει δημοσιευθεί στα εξής ΜΜΕ: Ben Swann’s Truth in Media, Truth-Out, AlterNet, InfoWars, MintPressNews και σε πολλές άλλες ιστοσελίδες. Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο Twitter @sirmetropolis, ή στο Facebook Sir Metropolis και στο tsu.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου